Doğu Karadeniz’in eşsiz beldesi Rize’den kopup gelen, ergenliğini İstanbul Boğaziçi’nde geçiren Dr. Niyazi Selamet benim can kardeşimdir.
1959 tarihinde birlikte girdiğimiz Tıp fakültesinde arkadaşlığımız başladı. Altmış iki senedir devam ediyor, dile kolay. Birbirimize olan sevgi saygımız hiç eksilmedi. Bu devamlılığa Niyazi’nin birleştirici ve hoşgörülü olmasının rolü büyüktür. Hiçbir zaman ayrılmadık ayrılmayacağız.
Tıp fakültesinden sanatkarlar çok çıkar ara sırada doktor çıkar derler. Bu sefer dört yüz kişilik sınıftan şair olarak sadece sevgili kardeşim Dr. Niyazi Selamet çıktı.
Niyazi şiire çok erken yaşlarda başladı. Hekimliğin ağır şartlarına rağmen, Şiirden hiç kopmadı. Bu güne dek üç şiir kitabı neşretmiş. Dördüncü şiir kitabına ön söz yazma onurunu taşıyorum.
Yirmi seneden beri İstanbul Nevizade’de yaptığımız sınıf arkadaşları toplantılarında, Niyazi her toplantıda yeni dizeler okur, kulaklarımızın pasını siler.
Niyazı Selamet kardeşim, vatanını çok seven ve kültürlü mükemmel bir şahsiyettir. İkimiz de aileden aldığımız eğitim neticesi, dürüstlüğü şiar edinmişiz. Türkiye çapında, doktorlar arasında, ikimizde defalarca vergi rekortmeni olmanın onurunu taşıyoruz. Şiirlerine gelince; şiirlerini defalarca okudum. Her şiirinde bir sosyal yaraya parmak basıyor eleştiriyor. Usta bir cerrah gibi neşter vuruyor. içeriksiz şiirine hiç rastlamadım. Niyazi bireysel mutlulukların şairi değil, o bir toplum şairidir.
Sevgili Niyazi kardeşim, bütün arkadaşlarımızla birlikte senin şiirlerini uzun yıllar dinlemek istiyoruz. Sağlıklı bir yaşam dileyerek gözlerinden öpüyorum. Prof. Dr. Şehirbay Özkan
