İnşaat sözleşmesiyle, alt yüklenicilik sözleşmesi arasında nispilik ilkesinin aşılması, Türk Hukuku'nda ihmâl edilen bir alan olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada iş sahibi ile alt yüklenicinin birbirlerine karşı doğrudan talep imkânları araştırılmıştır. Aralarında sözleşmesel bir ilişki bulunmayan iki hukuk süjesinin, asıl sözleşme alt sözleşme ilişkisinde, kendi yükümlülüklerine ilişkin olarak meydana gelen borca aykırılıkların tazmini yönünde, birbirlerine karşı talepte bulunmalarının hukukî yolları, belirlenmiştir.
İnşaat sözleşmesine konu olan yapının, tamamının veya bir kısmının alt yüklenicilik sözleşmesine konu edilmesi neticesinde, işsahibinin ve alt yüklenicinin birbirlerine karşı doğrudan talep yöntemleri, garanti sözleşmesi, tam üçüncü kişi yararına sözleşme, alacağın devri, borcun üstlenilmesi, kanunî ipotek hakkının tesisi, üçüncü kişinin zararının tasfiyesi teorisi, üçüncü kişiyi koruyucu etkili sözleşme teorisi kapsamında incelenmiştir.
Ayrıca, iş sahibine, temsil yetkisi ve vekâlet sözleşmesi ile bağlanan yüklenicinin oluşturduğu sözleşmeler zinciri neticesinde, iş sahibi ile ikinci yüklenicinin ve iş sahibi ile alt yüklenicinin, söz konusu kurumların meydana getirdiği hukukî sonuçları kullanmaları kapsamında irdelenmiş ve bu kurumların kullanılması neticesinde, doğrudan talep yollarının oluşup oluşmadığı araştırılmıştır. Özellikle vekâlet sözleşmesi kapsamında, alt vekâlet sözleşmesinin alt yüklenicilik sözleşmesine kıyasen uygulanması konusu, ayrıntıları ile işlenmiştir.
