Sevda Deniz K. içindeki çocuğu büyütmeden önce anbean hâllerini kayıt altına almış öyküleriyle. Kimi kez o küçük çocuğun diliyle, kimi kez genç bir kadının içe dokunan hüznünü ustaca kalemin ucundan kâğıda aktarmış; dökmüş ve boşaltmış insan doğasının bilinmezliklerini. İçten, duygusal… Tüm bu karmaşık duyguları ise sade diliyle sunuyor. Bazen öyküler bir solukta okunur ama Sevda Deniz K. öykülerinde olduğu gibi uzun uzun düşündürür de.
-Neslihan Karaalioğlu Alpagut
“Odaya hafif bir serinlik yağmur kokusuyla birlikte girdi. Bir müddet sonra yağmur da dindi. Parktaki ağaçlardan havalanan kuşların kanat sesleri odaya doldu. Eskimiş kentin yorgun sokaklarından hüzünlerini, kederlerini, mutluluklarını, mutsuzluklarını ve yenilmişliklerini sırtlarında taşıyan insanlar geçmeye başladı. Yağmurun yağmasıyla ara verilen hayat aynı hızla kaldığı yerden devam etti. Sessizlik son buldu.”
