1872 yılında yayınlanan Ta'aşşuk-ı Tal'at ve Fitnat, Şemsettin Sami'nin ve Tanzimat Dönemi'nin roman türünde ilk yazılı eseridir. Eser aynı zamanda, Türk edebiyatında batılı anlamda romancılığın başlangıcı olarak kabul edilir. Yayınlandığı dönemin Hadika gazetesinde ilgiyle okunmuştur. Eser, o yıllardaki kültürel zenginliğe ışık tutarken; güçlü bir aşk karşısında, töre ve aile eleştirisi yapmakta ve bir anlamda okuyanların eğitilmesini amaçlanmaktadır.
Tam anlamıyla acıklı ve tipik bir aşk romanıdır. Aşık kimliği ve duygusallık daha ön plana çıkantılmıştır. Olaylar, hayatında ilk kez aşık olan Talat'ın ve Küçük yaşta eve kapatılan Fitnat'ın etrafında cereyan eder. Talat bir vesileyle Fitnatı' görür ve aşık olur. Öyle bir aşk ki sonunda aynlık acısı ve birbirlerine de kavuşamadan ölümle sonuçlanan bir aşk...
Tutkulu, sürükleyici ve dönemin duygu dünyasına tatlı bir yolculuk. Kusursuz, sade ve saf bir aşkın ilmek ilmek işlenişi... Eserdeki içten kabullenilen bir aşkın kabullenilemez sonucu, sizi okurken gözyaşlannıza boğmaya yetecektir.
