Bir sevgiye tutunmak, başka bir kalbe yaşam kordonlarımı bağlayıp, hayata dair umutlanmak istiyordum.
O kadar çok sevgisiz ve yalnızdım ki, hayatımda bir ses, bir dokunuş, bir gülüş olsun istiyordum.
Biri kapımı çalsa, koşarak kapıyı açsam. Gelen, o olsa. Yüzüne doya doya bakıp, gülümseyerek “Hoşgeldin” desem! Ona sımsıkı saklansam...
Bazen insan,
Sarılmaktan çok saklanmak ister sevdiğine.
“Tanrı Orada mısın?’’ Çığlıklarına sağır olduğumuz kadınların hikâyesidir. Bu yüzden, sizi bu hikâyede bir okur olarak değil, bir yolcu olarak görüyorum. Bu kitabın her satırında iyi gezinin. Gezindiğiniz her yere dokunun…
Dokunun ki, hikâyenin ev sahipleri, yalnız olmadıklarını bilsinler.
