“Modern medeniyetin bir çıkmaza sürüklendiğini gören Zamyatin bu anda dahi insanlığın tek kurtuluşu olacak yeni bir Attila’nın ortaya çıkışı için yüzünü geleceğe döndü.” –Gleb Struve
Devrimlerin de sayılar gibi sonsuz olduğunu savunan Yevgeni Zamyatin’in iki önemli öyküsünü ve bir de yarım kalmış novellasını bir araya getiren bu kitap, yazarın yazınsal alanda da sürekli değişim peşinde olduğunun bir kanıtı âdeta.
Yazarın çağını yansıtmak üzere yıkılışının hemen öncesindeki Roma’yı gözlemlediği Tanrı’nın Kırbacı tüm Avrupa’nın kaderini değiştirecek olaylar zincirinin başlangıcına sürüklüyor okuru. Zamyatin’in ölmeden önce kaleme aldığı son eser olan bu novellada devrimsel olayların merkezinde Attila duruyor.
Adını Neva Nehri’nin azgın sularından alan Sel, bir kadının çaresizliği ve kendini mahkûm ettiği yıkıcı sonuçlar üzerine çarpıcı anlatımıyla öne çıkıyor.
İç Savaş’ın hemen ardından yazılan En Önemli Şey Hakkında Hikâye ise, çatışan taraflardan daha üstün bir ilke katıyor duruma; üstelik bunu özgün ve çarpıcı bir üslupla yapıyor.
