“Kıraat-ı seb’a” (yedi kıraat) denen kıraat vecihlerine yol açan Kur’ân-ı Kerim’in indiği yedi harfi (lehçe) konu alan bu önemli kitap, aşağıdaki meseleleri ele alır:
• Yedi lengüistik okuma tarzını temsil ettiği sonucuna vardığı Kur’ân'ın yedi harfte inzali.
• Kur’ân-ı Kerim'in Hz. Peygamber’in zamanında tedvini ve Ashabın hafızalarında ve aynı zamanda Hz. Ebubekir ve Osman zamanlarında derlenerek yazılı olarak muhafazası.
• Kur’ân'ın tamlığını ve güvenilirliğini ve hiçbir ayetin eksik olmadığını veya nesh-i tilavet tarafından hükümlü veya hükümsüz olarak okunup nesh edilmediğini gösterecek nesih meselesi.
• Osman mushafları ve yedi harfle münasebeti.
• Kur’ân'ın dili ve onun Arap lehçelerinden birini mi, birkaçını mı, yoksa tamamını mı kapsadığı.
• Kıratın menşei ve kabul edilen kıraatlerin şartları.
• İhtiyâr (yedi kıraatten birinin tercihi) ve bir kıraati seçen Kurra'nın tâbi olduğu kurallar.
