Fıkhın hükmü geneldir.Çünkü maksadı dinin minaresini yükseltmek ve onu yüceltmektir.
Tasavvufun hükmü ise, hastır, özeldir, genel değildir. Çünkü o, kul ile Rabbi arasında olan bir muameledir.Dolayısıyla fakih kimsenin, sufi kimseye itirazı doğrudur; ancak sufinin fakihe itirazı doğru olmaz. Tasavvuftan fıkha dönüp onunla yetinmek mümkündür.
Ancak tasavvuf fıkıhsız olmaz, olamaz.Her ne kadar mertebe itibariyle tasavvuf fıkıhtan üstün olsa da fıkıh bırakılıp tasavvufa gidilmez.
Ancak Fıkıh daha sağlam ve mashalat açısında daha geneldir.Bunun için şöyle söylenmiştir:
Sufi, fıkıhçı olmalıdır; ancak her fıkıhçı sufi olmayabilir.
