Kültür ekindir ve ekinin niteliğini toprağı ile iklimi belirler, asıl tat ise meyvedir. İklim ve muhiti bakımından müstesna vasıfları haiz olan klasik edebiyat ağacı ekilip yetiştiği topraklarda yüzyıllarca nefis ve leziz meyveler vermiştir. Yetiştiği iklimin mizacı meyvelerine yansıyan ve kendi içinde cinsleri de bulunan bu müstesna ağaç türlü zevklere hitap etmeyi de başarmıştır. Kökleri yüzyıllara dayanan, dal ve budaklarıyla günümüze uzanan bu kültürel ağaç, mazinin hanedan, devlet, padişah, şuara ve üdebasını bilinmeyen ve görülmeyen yönleriyle tanıtmış, derin kökleriyle ebedî ve güncel olma vasfını korumuştur. Bazı aksamalarla rüzgârı yavaşlasa da akışı kesilmeden devam etmiştir. Yaşı ilerlemiş olanlara uzun yıllar ayakta kalıp çok şey görüp geçirdikleri için saygı ve ihtiram gösterilir. Klasik edebiyat ağacı da asırlar görmüş bir çınar olarak saygıya layıktır. Bu edebiyat tıpkı damarlarını geç ve sık dokuyarak uzun sürede büyüyen çınar ağacı gibi asırlar görmüş bir pirdir. Gölgesi ve kaynağı yüzlerce yıl dersler alınan bir okul olmuştur. Bu okulun Osmanlı saray ve ilim muhitlerinde ve toplum kesimlerinde çok büyük bir yeri olmuştur. Ağacın mizacı sadece geçmişte değil günümüzde de yüzlerce temsilciyi çıkarabilen, her cinsten ürünü ortaya koyabilen bir özelliğe sahiptir.
