Ebu Süfyan devesine atlayıp hızla yola koyuldu ve Hz. Peygamber, Bizanslılarla savaşa hazırlanırken, Seleme oğullarından Ced bin Kays’la karşılaştı ve sordu:
– Ey Ced, bu yıl Rumlarla savaşmaya ne dersin?
Ced, bahane bulmakta zorlanmadı:
– Ey Allah’ın Rasûlü, benim kadınlara ne kadar düşkün olduğumu herkes bilir. Rum kadınlarını gördüğümde günaha girmekten korkarım. Beni günaha sokma, izin ver burada kalayım.
Hz. Peygamber ondan yüz çevirdi ve:
– Sana izin verdim, dedi.
Ancak oğlu Abdullah, babasının bu davranışını ayıpladı:
– Sefere katılmana, asıl münafıklığın engel oldu, değil mi? Allah’ın, hakkında ayet indirmesinden korkmaz mısın?
Bu sözlere içerleyen Ced, ayakkabısını oğlunun yüzüne fırlatırken bağırıyordu:
– Defol karşımdan! Sanki oğlum değil düşmanımsın. Muhammed bile bana böyle söylemedi!
Münafıklar zehirlerini kusmayı sürdürüyorlar, sinsice yaklaştıkları kimselerin kulaklarına:
– Bu sıcakta sefere çıkmayın, diye fısıldıyorlardı.
