“Demokratik siyasi geleneği olan ve kurumları gelişen toplumlarda birden fazla siyasi parti bulunur. Bu partiler, belli aralıklarla yapılan hür seçimlerde halkın desteğini alabilmek için yarışırlar. Demokrasi geleneği yeterince oluşmayan ya da seçim dışında bir müdahale ile kurumları işlemez duruma getirilen sistemlerde ise genellikle tek parti vardır. Bu tek parti, devlet mekanizmasına ve siyasi hayatın işleyişine egemendir. Tek partili sistemlerde de seçim yapılır.
Ancak bu seçimler, halkın desteğinin sağlanmasından çok iktidarın faaliyetlerinin onaylanmasına ve gücünün tazelenmesine hizmet eder. Bu nedenle siyaset bilimcileri, birden çok siyasî partinin varlığını, “modern demokratik siyasî rejimlerin vazgeçilmez şartı” sayarken, tek parti egemenliğini, “totaliter rejimlerin ayrılmaz bir parçası” olarak görüyorlar.”
“Sovyet blokunun dağılmasından sonra Dünya’da tek partili rejimler hızlı bir çözülme sürecine girmiş bulunmaktadır. Artık askerler dirense bile Türkiye bu sürecin dışında kalamayacak, tek parti yönetiminin kalıntılarını tartışarak tasfiye edecektir. Bu kitapçık, tek parti zihniyetinin tasfiyesine yönelik tartışmaların başlatılmasına katkıda bulunduğu ölçüde amacına ulaşmış olacaktır.”
