Mekansal döngünün ilk aşaması bireyin cennetten kovuluşudur. Bireyin düşüş psikolojisini yaşamasıyla mekansal boyut farklılaşır, bedenselleşir. Ruh-beden bütünleşmesi ruhun sıkıştırılması, hapsedilmesidir. Bedensel mekan olarak değerlendireceğimiz bu evrenin sonrası dünyaya geliştir. Var olmak tamama ermek, kendini geliştirmek gibi tanımlarla nitelendirebileceğimiz bu dönem bireyin doğal mekanlarla karşılaştığı evredir. Bireyin toplumsal yaşamı ve mahremiyeti, yeni mekanların oluşturulmasına zemin hazırlar. Bu döngüde ruh ve beden birlikteliğinin ayrıldığı ölüm evresi, mekansal geri dönüşün başlangıcıdır.
