Troya’da akşam oldu, hava karardı. Türkü, Amerikalısı, Çinlisi, Almanı, İngilizi ve daha pek çok farklı ülkeden gelen turistler harabelerden ayrıldı. Her yer tarihle, taşla ve toprakla örtülüp, sessizliğe büründü. İşte tam bu zamanda Troya’nın daimi sakinleri saklandıkları yuvalarından çıktılar. Troya‘nın sakinleri arasında kirpi ailesi başı çekiyordu. Bu yıl, kirpi ailesine üç güzel kız çocuğu katıldı. Anne kirpi onlara Sakin, Süslü ve Sırma adını verdi.
Anne kirpi yavrularını yanına çağırıp onlara ilk derslerini vermeye başladı: “Çocuklarım, yaşadığınız yerin tarihini ve bu kalıntıların önemini öğrenmenizin vakti geldi. Güneş batmaya başladı, az sonra kimsecikler kalmaz burada. Turistler otellerine, arkeologlar ise kazı köyündeki kulübelerine geri dönerler. Ben de bu akşam size bu ünlü kentin tarihini ve destanını anlatacağım.”
