Türk müziği ve çokseslilik, özellikle Cumhuriyetin ilk yıllarından beri ciddi olarak ele alınmış konulardır. Kaldı ki ilk dönem bestecilerimiz bu alanda çok güzel örnekler, eserler vermişlerdir. Bestecilerimiz işin kuramsal boyutundan daha çok uygulama boyutuyla ilgilenmişlerdir. Kemal İlerici bu konuşa dörtlü armoni iddiası ile ortaya çıkmış ve dörtlü akorların sistematik kullanımıyla Türk müziğinin armonilenmesinin kitabını yazmıştır.
Bazı yönleriyle iyi bir çalışma olsa da geniş bir kitlede ilgi görmemiştir. Kaldı ki İlerici yeni bir şey de bulmamıştır. Sadece makam dizilerinin sesleri üzerine kurguladığı dörtlü akorları armonisinde kullanmıştır. Bahadır Çokamay’ın çalışmasını ayrıntılı bir şekilde tetkik ettim.
Çalışmada yöntem ve metot olarak İlerici’ninkine benzer yanlar olsa da konuyu bir adım daha ileri taşıyarak, tonal armoniyle yapılan çokseslilik uygulamalarına daha sistematik ve kuramsal bir bakış açısı getirmiştir. Türk müziği ve çokseslilik konularında daha önce kompozisyon ve icra çalışmaları yapmış biri olarak söylemeliyim ki Bahadır’ın çalışması Türk müziği eğitimi camiasına ve hayatına yeni bir soluk getirecektir.
Prof. Erol Erdinç
Orkestra Şefi- Besteci
H.Ü Ankara Devlet Konservatuvarı
