İsviçre Hukuku'nda otuz yılı aşkın bir süredir uygulanan, Türk Hukuku'nda on bir yıllık uygulama geçmişine sahip olan farklılaştırılmış teselsül ilkesi, yönetim kurulu üyelerinin hukukî sorumluluğunda, sorumluluğun, dış ilişkide ileri sürülebilecek def'ilere uygun olarak daraltılabilmesini ve bireyin, zararın meydana gelmesine katkıda bulunduğu ölçüde sorumlu tutulmasını gerektirir. İlkenin, sorumluluğun kaynağından ve zararın niteliğinden bağımsız olarak tatbik edilmesi, dış ilişkideki sorumluluğun kapsamının belirlenmesinde metot olma işlevini ortaya koymaktadır. Bu bağlamda farklılaştırılmış teselsül ilkesi, hem genel hem de özel sorumluluk sebepleri bağlamında anonim şirketler hukukuna özgü tüm sorumluluk davaları bakımından incelenmiştir.
Bu bağlamda kitapta üzerinde durulan en temel hususlar, 6762 sayılı mülga TTK'da yönetim kurulu üyelerinin sorumluluğunda benimsenmiş olan mutlak teselsül ilkesi yerine 6102 sayılı TTK'da ikame edilen farklılaştırılmış teselsül ilkesinin amacı, kapsamı ve özellikleri ile bu ilkenin uygulanmasında esas alınan prensipler ve ilkenin dış ve iç ilişki bakımından doğurduğu hüküm ve sonuçlarının incelenmesine yöneliktir. Bu hususta ilkenin mutlak teselsülden ayrışan yönleri, 818 sayılı mülga BK ve 6098 sayılı TBK'da yer alan teselsül kavramları ele alınarak irdelenmiştir. İlkeye kaynaklık eden İBK m. 759 hükmünün tatbiki, İBK'da gerçekleştirilen 1991 tarihli reform öncesi ve sonrası dönem karşılaştırılmak suretiyle, her iki döneme ışık tutan öğreti ve Federal Mahkeme kararları analiz edilerek değerlendirilmiştir.
