Dil mantığı kelimeleri veya kavramları kategorilere ayırmaz ve hiçbirini bir diğeriyle aynı kümede bulundurmaz ve küme oluşumuna da izin vermez. Fakat seviyeleri ve sıralamaları vardır, aidiyet ve ailiyet içermez. Her kelime, kelimeler yığınından ölerek arınmış ve 1’e eşit değer olmuştur. Kelimeler birbirlerine yüklenmez, toplanır. Burada toplama dediğim işlemlerin tamamı aslında bir bütünlenme, birleşmedir. Toplama her ne kadar bir artmayla ilerlese de sonuç olarak toplam yine 1’e eşit olacaktır. Bu işlemle anlam artmamış veya eksilmemiştir. Çünkü dil mantığı kelimelerin anlamıyla ilgilenmez. Daha doğrusu kelimelerin anlamları yok olduktan sonra onların ölü değerleriyle ilgilenir. Bu içeriden toplama işlemi veya bir toplam oluşturma durumu sadece dile özgüdür. Dolayısıyla düşüncenin de en temel işlemini, yani mantığını oluşturur.
