Novatio kavramının sözcük anlamı "yenileme"dir. Roma hukukundan gelen "novatio" sözcüğü günümüz Borçlar hukukunda "bağımsız, ayrı bir hukuksal sebep" işlemini ifade eder. Bir borcu ya da sözleşmeyi sonlandırırken, tek bir işlemle yenisini kuran sözleşmenin adıdır. Türk Borçlar Kanunu'nun 133. ve 134. maddelerinde düzenlenmiştir.
Ayrıca sürekli edimli borç ilişkilerinde "mevcut sözleşmenin" sürmesine de "yenileme" denmektedir. Bu noktada yenileme Roma hukukundan farklılaşmıştır. Mevcut borç içeriğinin zaman içinde değerlendirilmesine yol açacak biçimde kendine özgü başka bir hukuksal nitelik kazanmıştır.
Eserde; bu konu sigorta, kira ve hizmet sözleşmeleri bakımından değerlendirilmiştir.
