Turam, kitabında Türkiye’de İslâm ile devlet arasındaki ilişkinin diğer Ortadoğu ülkelerindeki gibi çatışmalı bir ilişki olmadığını tespit ederek bunda rol oynayan aktörleri inceliyor. Atatürkçüleri ve AKP’yi Türkiye’deki demokratikleşme hareketinin merkezine alan Turam, laik aktörlerin karşısında Gülen hareketinin çatışmadan uzak tavrının İslâmi aktörleri, hiç böyle bir niyetleri olmasa da demokrasinin taraftarı hatta destekçisi haline getirdiğini tespit ediyor. Berna Turam’a göre; "Gülen hareketi de, AKP’de laik Türkiye Cumhuriyeti karşısında çatışmacı değil de işbirlikçi tavırlar sergilemişlerdir. Devlet-İslâm etkileşiminde meydana gelen bu yön değişimi, Türkiye’nin geçirdiği geniş kapsamlı dönüşümü açıklamanın anahtarıdır."
