Anadili dışındaki her dil, bir birey için henüz edinilmemiş bir bilgi, iletişim amacı taşıyan yeni bir dilsel öğrenme konusu sunduğu andan itibaren yabancı dil olarak nitelendirilir. Yabancı dilin doğal olmayan ortamlarda öğrenildiği yer genellikle sınıflardır. Anadil söz konusu olduğunda dil sistemi, örtük (implicite) bir biçimde öğrenilir. Önceden herhangi bir plan yapmadan, öğrenilenlerin farkına varmadan her şey doğal bir şekilde kendiliğinden gerçekleşir. Yabancı dil öğreniminde ise birey, dilin sistemini belirtik (explicite) şekilde yani farkında olarak öğrenir. Öğrenen, bir öğretim ortamında veya bir eğitim kurumunda aktarılan bilgileri fark ederek ve onları kavrayarak edinir. Zihinsel problemler yaşayanlar da dâhil olmak üzere anadil ediniminde her bebek, dünyaya geldiği andan itibaren ilk iki ya da üç yıl içinde kendini rahatlıkla sözel olarak ifade eder. Bir yabancı dili ise yıllarca süren öğrenim sonunda bazen çok zeki olanlar bile, ne yazık ki öğrenmeyi başaramazlar. Genel olarak yabancı dil öğrenme/öğretme sorunsalını, çoğu dünya ülkesi yaşamasına rağmen hiç kuşku yok ki bu sorunsal, ülkemizde çok daha derinden hissedilmektedir.
