Ali Yılmaz’ın kadının toplumsal yerini irdeleyen romanı.
Farklı toplumsal kesimlerde, farklı hayat sürdüren üç kadının hikayesinin kesişimi.
“Şimdi aynı durumda kişi benim. Saçlarımla oynamayı çok seviyordum, analığım saçlarımla oynadığım zamanlarda bana” sen o saçlarından bir tel bulup oynamayasın inşallah” diye şaka yollu söylemişti. Analığıma saçlarım kesilirken bu sözlerini hatırlattım. Birbirimize sarılıp yine hüngür hüngür ağladık. Amacım onu üzmek değildi. Çünkü Analığım kalbi güzel çok merhametliydi.”
