Vekalet sözleşmesinde temel esaslardan biri güvendir. Bu güven ilişkisi vekilin vekalet verene ait sırları saklamasını gerektirmektedir. Herhangi bir kanun hükmü olmasa dahi bu özel güven ilişkisi nedeniyle vekilin sır saklamakla yükümlü olduğu söylenebilir.
Türk Borçlar Kanunu'nun vekalete ilişkin hükümler arasında sır saklama yükümlülüğüne ilişkin bir hüküm yer almamaktadır. Bununla beraber, vekilin sadakat yükümlülüğünün sır saklama yükümlülüğünü de kapsadığı kabul edilmektedir.
Bu çalışmada, öncelikle genel olarak vekalet sözleşmesi ve sır kavramları incelenmiş, vekalet sözleşmesi kapsamında hangi hususların sır olarak kabul edileceği konusu üzerinde durulmuştur. Sır saklama yükümlülüğünün pozitif hukuk kaynakları ayrıntılı olarak ele alınmıştır.
Türk Borçlar Kanunu'nda yer alan vekalet sözleşmesine dair hükümlere ve özel kanunlardaki düzenlemelere göre genel olarak vekilin, özel olarak hekim, diş hekimi, özel hastane, eczacı, banka, avukat, noter ve arabulucunun sır saklama yükümlülüğü ortaya konmuştur.
Eserde, özellikle Türk Ceza Kanunu'nun kişilere ait sırları koruyan hükümleri ele alınmıştır. Bu kapsamda, özel hayatın gizliliğini ihlal, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme, ticarî sır, bankacılık sırrı veya müşteri sırrı niteliğindeki bilgi veya belgelerin açıklanması suçu, devlet sırlarına karşı suçlar ve casusluk suçu üzerinde durulmuştur.
Sır saklama yükümlülüğü ile kişisel verilerin korunması arasındaki ilişki de eserde incelenmiş, hangi kişisel verilerin aynı zamanda sır olarak korunması gerektiği ortaya konmuştur.
Sır saklama yükümlülüğünün istisnaları, özellikle bildirim yükümlülükleri, özel hukuk ve ceza hukuku açısından sır saklama yükümlülüğünün ihlalinin sonuçları üzerinde de durulmuştur
