Yağmurlu bir gecede gözlerimden süzülen minik damlalarla, yeryüzüne düştüğümde yalnız olmadığımı anlamıştım bu amansız yolculukta Önce ikimiz de birbirimizi tanımıyorduk Bana sanki bir can da o vermişti Ne şanslıyım, bir bedende iki can Beni ölümsüzlüğünle hep yaşatacak bir can.
Belki de ne şanssızım; o ölse, ben de öleceğim İşte böyle başladı ...bu doğumun yolculuğu. O geceden sonra anladık ki bu yağmurdan kaçış yok ve yaşamak şart madem bu şans bize verildi. Ve artık iyice öğrendim, bu yolculuktan dönüş yok.
Cilt Tipi | Ciltsiz |
Kağıt Tipi | 2. Hamur |
Sayfa Sayısı | 80 |
Yazar | Levent Geçen |