Ev, son tuğlası yerine yerleştikten sonra, ailesinin gelmesi için artık hazırdı.
Bu aile büyüdükçe, bebeğin minik ayaklarının döşemelerde çıkardığı ses ve koridorlarda çınlayan kahkahalar evi çok mutlu etti. Ev artık bir dört duvardan fazlasıydı, bu ailenin sıcak yuvasıydı. Ancak bir gün her şey değişti. Ailenin üyeleri tüm eşyalarını toparladı ve gözlerindeki yaşlarla ev ile vedalaştılar. Ev, iki adam ortaya çıkana kadar bir daha mutlu olabileceğini sanmıyordu. Bu yeni aile geldiğinde, içindeki umut ışığının tekrar parladığını hissetti. Belki tekrar sıcak bir yuva olabilirdi.
Bir evin bakış açısıyla anlatılan bu içten hikâye, aynı dört duvarın içinde farklı zamanlarda yaşayan ve büyüyen iki ailenin sıcaklığını bizlere hissettiriyor.
Dört duvar, içinde sevdikleriniz olduğunda sıcak bir yuvaya dönüşür.
