Yirminci yüzyılın ilk yıllarında akıl dışıcılığın gittikçe artan beğenirliğini ikna edici ve mantıklı bir dille ifade eden College de France’de felsefe profesörü olan Henri Bergson (1859-1941), geniş bir kitleye ulaşır. En ünlü çalışması olan bu eser, modern biyoloji dilinde yazılmış olmasına karşın, zekâya ve bilimsel yönteme karşı güvensizliği nedeniyle romantikler tarafından yüceltilmiştir.
Bergson’un evrimsel harekette içkin ve temel olanı arayışında ortaya attığı yaşamsal güç tanımı, Bergson akımının parolasını oluşturur.
Bergson, kitabın içeriğindeki kavramların yapılarını, kendi felsefi iddiasının temeli olan niteliksel olarak iç içe geçmeyi en iyi şekilde kullanarak birbirlerine bağlamıştır, böylece bu kavramlar aracılığıyla varlığı bir bütün olarak sunabilmiştir.
