Yalan vefasız bir arkadaştır. Zamanı gelince bizi yalnız bırakır. Yani yalanla dolanla bir yere varılmayacağını bilmemiz gerekir. Ailemizden, çevremizden, okuduklarımızdan ve izlediklerimizden etkilenip yalana özenebiliriz. Hatta yalanla bazı isteklerimize kavuşa biliriz. Pişkinliğimiz ya da vurdumduymazlığımız bizi kurtarmaz. Yalanlarımız ortaya çıktıkça kaçacak delik ararız. Toplumda saygınlığımızı yitiririz. Doğru ve güvenilir insan olmak dururken kendisine “Yalancının biri” denmesini kim ister.
