Arzu Arabacıoğlu Yosun Kaplı Durgun Sular'da yalnızlığın kıyısında dolanan, insanı uzaklara çağıran, ruha dokunan öykülerle sesleniyor okura. Bazen bir kuşun kanadına takılıp sürüklenecek, bazen eski bir aşkın gölgesinde dinleneceksiniz...
“Elveda bebekliğimin, çocukluğumun sesleriyle yıkanan duvarlar, eşiklerine takılıp düştüğüm kapılar, dama bakan yatak odamın yağmur yağıyor mu diye perdeyi aralayıp her sabah baktığım penceresi, 'ödevim bitince geleceğim' diye arkadaşlarıma seslendiğim camekânlı balkon, annemin, çocukluğumuzda, yaz aylarında, her banyodan sonra kuruyalım diye ablamla beni oturttuğu, bir zamanlar, çayır çimenin, minik akarsuların, ormanın göz boyadığı, güneşin eşsiz battığı göle karşı eşsiz kahvaltıların yapıldığı balkon... Elveda.”
