Ömer Seyfettin dizisinin ikinci kitabi olan Yüksek Ökçeler’de, on yedi hikâye bulunmaktadir. Kitapta yer alan hikâyelerin konularina göre siniflandirilmasini söyle belirleyebiliriz.
Kitaba adini veren Yüksek Ökçeler’de, günlük hayattan alinmis, realist, gözleme dayanan mizahi bir anlatim vardir.
20. yüzyilin basindaki Türk ailelerinin sosyal yapisini Horoz ve Dünyanin Nizami’nda tasvir eder.
Bir Vasiyetname’de; 40 yaslarinda zengin, yakisikli bir adam zevkli ve renkli yasayisindan sikilir ve intihara karar verir. Ardindan yegenine biraktigi vasiyetnamede paranin nasil harcanacagini anlatir.
Kadin erkek iliskileri, ask meseleleri, yanlis evlilik sorunlari, yanlis Batililisma, sosyal bir sorun olan kadinin simarikligi ve sosyal bunalimlari Türkçe Reçete, Kiskançlik, Birdenbire ve Baharin Tesiri’nde yorumlanir.
Ironiyi ön plana alan, yanlis inanislar, cehalet, bönlük ve taassuptan dolayi gülünçlesen, komiklesen toplumsal hayatin aksayan yönlerini Nezle ve Perili Kösk hikâyelerinde hicveder.
Yemin, Zeytin Ekmek, Havyar, Tos, Çirkinligin Esrari ve Antiseptik gibi hikâyelerde; Birinci Dünya Savasi sonlarindaki insan tiplerindeki degisimler, savasin toplumda yarattigi olumsuz etkiler, modern yasama biçimi ile alisilmis hayat arasindaki çatismalar asil sorun olarak ele alinmistir. Ayrica Havyar’da, savas yillarindaki fiyatlarin artisini ve ahlaki bozuk insanlari hicveder. Antiseptik hikayesinde ise, magazin niteligi öne çikar.
Sinir bölgelerindeki gözlemlerine dayanarak yazdigi asiri realizme kaçan Nakarat hikâyesinde Türklük suuru vurgulanir.
