Şiiri doğanın sesi diye düşünürüm. Açık havada akarsuyun, kuşların, rüzgârın, yağmurun, dalganın sesi, öyle ahenkli gelir ki kulağıma şiir gibidir sanki. Şiir olaylar karşısında oluşan düşüncelerimizin duygularla yoğrulup, yüreklerde oluşturduğu sesin yansımasıdır. Sessiz bir şarkı gibidir. Her şiir bence yaşanmışlıkların ürünüdür. Herkes kendine ait bir şey bulabilir şiirlerde…
Hayatımızı bozuk bir plak gibi çalıyoruz.
Ne tamir ediyoruz bozulan yerlerini,
Ne dinlemekten vazgeçiyoruz.
Hep aynı nameler, aynı nakarat.
Cızırdasa da, sarsa da başa bazen.
Yine de vazgeçemiyoruz alışkanlıklardan.
