Zaman, Caketown'da makinaların işleyişi gibi hızla akıyordu. Ne kadar çok ham madde kullanılırsa, o kadar çok emek harcanıyor, o kadar da para kazanılıyordu.
Zaman ilerliyordu. Thomas´ın babası son kez ona dikkatle baktığında, boyu otuz santim uzamıştı.
Bay Grandgrind, "Jupe, korkarım okuldaki gelişimin hayal kırıcı oldu. Benim umduğum kadar şeyi öğrenemedin" dedi.
"Üzgünüm, efendim" diye cevapladı kız. Bunun doğru olduğunu biliyordu. Fakat çok çalıştım. Hatta bazen öğrenmek için çok fazla çalıştığımı düşündüm. Eğer biraz daha çabalarsam, daha iyisini yapabilirim."
"Hayır, hayır Jupe, ağlama. Sen kibar, iyi bir genç kızsın. Ve Bayan Grandgrind için ve tüm aile için iyi bir yardımcısın. Bu yüzden umarım evimizde mutlu olursun."
"Çok teşekkür ederim, efendim" dedi Sissy, minnettarlıkla. Fakat hala, bir gün babasının döneceğini umuyordu.
